create your own banner at mybannermaker.com!
Copy this code to your website to display this banner!

STUDENTS PROJECTS

For those students of Architecture and Fine Arts from around the world who want to publish their thesis work, contact us.

Friday, September 3, 2010

September 11 2001 Video.

Wednesday, September 1, 2010

Episkyros SOCCER IN ANCIENT GREECE 2500 YEARS AGO (ποδόσφαιρο στην αρχαία Ελλάδα)

Επίσκυρος


Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι αρχαίοι Έλληνες αναφέρεται ότι επινόησαν ένα παιχνίδι με μπάλα, που ονομαζόταν επίσκυρος, επίσης γνωστό από πηγές και ως φαινίνδα. Παιζόταν κυρίως από άντρες, συνήθως γυμνούς. Σώζεται μια μαρμάρινη εικόνα στην οποία απεικονίζεται ένας άντρας να ισορροπεί μία μπάλα με το πόδι του. Αναφέρεται ότι οι Ρωμαίοι αργότερα μετονόμασαν το παιχνίδι σε harpastum. Ονομάστηκε επίσκυρος διότι παιζόταν σε χώρο με όρια μαύρες πέτρες.
Γενικότερα τα παιχνίδια με τη μπάλα, όπως τα μεταφέρει ο Πολυδεύκης (Ονομαστικόν I.X. 103-107): «Τα ονόματα των παιγνιδιών με μπάλα ήταν επίσκυρος, φαινίνδααπόρραξιςουρανία. H επίσκυρος ονομαζόταν επίσης εφηβική και επίκοινος (για πολλούς). Παιζόταν από δύο αντίπαλες ομάδες με ίσο αριθμό παιχτών. Aνάμεσα τους τραβούσαν μια γραμμή με μία πέτρα, την οποία αποκαλούσαν σκύρο. Έβαζαν τη μπάλα πάνω σ' αυτήν τη γραμμή, και κάθε ομάδα τραβούσε άλλη μια γραμμή πίσω της. H ομάδα που έπιανε πρώτη τη μπάλα, την πετούσε πάνω από την αντίπαλη, η οποία έπρεπε να πιάσει τη μπάλα ενώ αυτή κινούνταν ακόμη, και να τη ρίξει στο μέρος των άλλων. Aυτό συνεχιζόταν, ώσπου η μία ομάδα κατάφερνε να σπρώξει την άλλη πέρα από τη γραμμή που είχε πίσω της.
Στην απόρραξη έπρεπε να χτυπήσει κανείς τη μπάλα δυνατά στο χώμα και ύστερα να δεχτεί το πήδημα της μπάλας στο χέρι του και να ξαναχτυπήσει. Μετριόταν ο αριθμός των χτυπημάτων (ή των πηδημάτων). H ουρανία παιζόταν από ένα παίχτη που έγερνε προς τα πίσω και έριχνε τη μπάλα στον ουρανό, ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να αρπάξουν τη μπάλα πριν πέσει στο έδαφος. (...) Οπότε χτυπούσαν τη μπάλα ξανά και ξανά σ' έναν τοίχο και μετρούσαν τον αριθμό των χτυπημάτων. Ο χαμένος αποκαλούνταν γάιδαρος και έκανε ό,τι του έλεγαν, ενώ ο νικητής ήταν ο βασιλιάς και πρόσταζε


(Σωκράτης) Λέγεται τοίνυν, ἔφη, ὦ ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη
ἡ γῆ αὐτὴ ἰδεῖν, εἴ τις ἄνωθεν θεῷτο, ὥσπερ αἱ δωδεκάσκυ-
τοι σφαῖραι, ποικίλη, χρώμασιν διειλημμένη, ὧν καὶ τὰ
ἐνθάδε εἶναι χρώματα ὥσπερ δείγματα, οἷς δὴ οἱ γραφῆς
καταχρῶνται.
“Λέγεται λοιπόν, ω συνομιλητή, πως η γη, εάν την δει κανείς από ψηλά σαν σφαίρες (μπάλες) που αποτελούνται από δώδεκα κομμάτια διαφορετικού δέρματος. Είναι δηλαδή πολύχρωμη σφαίρα και τα μέρη της ξεχωρίζουν από τα χρώματα που έχει το καθένα
Πλάτων «Φαίδων» ή περί ψυχής [110b]

«Φύγετε νεαροί, αυτό το παιχνίδι με την μπάλα φουσκωμένη από αέρα έχει γίνει για μεσήλικες και παιδιά»
Αρριανός ΧΙV 47


Episkyros (Greece)
Around 2000 BC, The Greeks developed a kicking/throwing game, called Episkyros (also known as Phaininda.) It was played primarily by men but women also practiced it. Regardless of their gender, the Greeks usually played nude. This marble relief from the National Museum of Archeology in Athens shows a Greek athlete balancing a ball on his thigh, supposedly demonstrating a training technique to the boy. This very same image is nowadays featured on the European Cup trophy. The ball seen in the relief is clearly a "follis" or an inflated ball. Early balls were made of linen and hair wrapped in string and sewn together. They wouldn't have bounced well. Later Greek models like the Follis were made from inflated pig bladders wrapped tight in leather (pigskin or deerskin.) Another technique used for ball-making was chopping sponges and wrapping them in string and cloth.
The Greek game of Episkyros was later adopted by the Romans, who renamed and transformed it into Harpastum.

Βασιλική Καρακώστα - Βάλε μου να πιω

Monday, August 30, 2010

Τάκλα Μαχάν οι αναζητήσεις του Μεγάλου στρατηλάτη Μακεδόνα Αλέξανδρου.

Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Αυγούστου 30, 2010

Συνδέστε το με αυτό: Μαθαίνοντας ξανά να ζούμε: Οι προφητείες.

Ποια η αναζήτηση του Μ.Αλεξάνδρου στην σκληρότερη έρημο του κόσμου; Μήπως εκπλήρωνε μια θεϊκή αποστολή; Πέτυχε;
Γράφει ο Γιάννης Σοφούλης για το Citypress-gr
Μέρος Α-B
Έχουν ειπωθεί πολλά για την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου συνολικά και πιο ειδικά για το τμήμα της εκείνο που έλαβε χώρα στην κεντρική Ασία. Πιο συγκεκριμένα αυτό το τμήμα που πραγματοποιήθηκε στην έρημο της Τάκλα Μακάν! Ποιος ήταν ο πραγματικός στόχος του όταν τόλμησε να διασχίσει μια από τις σκληρότερες ερήμους του πλανήτη (κατά πολλούς η σκληρότερη). Τι ήταν αυτό που τον οδήγησε να υπερνικήσει όλα τα εμπόδια και να αψηφήσει τις πλέον αντίξοες συνθήκες, για να κάνει αυτή τη διαδρομή; Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν μια τρέλα και μια προσπάθεια να αποδείξει την στρατιωτική του αξία. Μα αυτό το είχε κάνει ήδη κάνει πάρα πολλές φορές, μία ακόμα δεν θα του προσέφερε τίποτα! Οπότε το ερώτημα για την αιτία που τον οδήγησε σε αυτό το εγχείρημα παραμένει αναπάντητο; ή μήπως όχι;
Πριν προχωρήσουμε στη διερεύνηση του πραγματικού σκοπού αυτής της εκστρατείας, ας μιλήσουμε λίγο….

για την φύση της συγκεκριμένης ερήμου. Η έρημος Τάκλα Μακάν βρίσκεται στην αυτόνομη κινέζικη επαρχία Σινκιάνγκ - 0υιγούρ. Στο βορρά φτάνει μέχρι τον ποταμό Ταρίμ, στους πρόποδες της οροσειράς Τιεν Σαν και στο νότο μέχρι τα βουνά Κουνλούν. Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ψυχρής ερήμου καθώς δέχεται πολύ ψυχρές αέριες μάζες από τη Σιβηρία, οι οποίες κατεβάζουν τη θερμοκρασία σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Μερικές φορές φτάνουν σε τιμές κάτω των -20οC. Εξαιτίας της θέσης της, ακριβώς στην καρδιά της Ασίας και των χιλιάδων χιλιομέτρων απόστασης από οποιαδήποτε πηγή νερού, παρουσιάζει πολύ ψυχρές νύχτες ακόμα και το καλοκαίρι. Δηλαδή είναι ουσιαστικά αδιάβατη για οποιονδήποτε άνθρωπο!
Αυτή είναι η πραγματικότητα για την έρημο της Τάκλα Μακάν και φυσικά είναι ιδιαίτερα σκληρή! Άρα ήταν λογικό για έναν τόσο ευφυή στρατηλάτη να οδηγήσει το στρατό του να αντιμετωπίσει τέτοιες αντίξοες συνθήκες, αν δεν υπήρχε ένας ανώτερος σκοπός; Αν δεν είχε εντολή από κάπου για να εκτελέσει μια τέτοια αποστολή, θα το έκανε; Προφανώς και όχι! Ποια όμως μπορεί να ήταν η αποστολή που ίσως είχε ο Μέγας Στρατηλάτης και οδηγήθηκε στις πράξεις αυτές και αντιμετώπισε τόσους κινδύνους. Ήταν μια αποστολή που ορίσθηκε κατά την διάρκεια της εκστρατείας ή είχε εκπαιδευτεί από την παιδική του ηλικία για κάποιον σκοπό. Πιστεύω, όπως και πολλοί συνέλληνες, ότι προετοιμάζονταν για έναν ιερό σκοπό! Για μια αποστολή που είχε ως τελικό στόχο τη σωτηρία του πλανήτη γη και την αποκατάσταση της τάξης και της εύρυθμης λειτουργίας πάνω σε αυτόν!
Η εκστρατεία του Μ. Αλέξανδρου στην Τάκλα Μακάν έγινε περίπου το έτος 326 π.χ. , όταν είχε ολοκληρώσει την κατάκτηση της Περσικής Αυτοκρατορίας και προχωρούσε για την κεντρική Ασία. Οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν ότι δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να υποτάξει τις άγριες φυλές της περιοχής και χρειάστηκε αρκετό χρόνο για να το πετύχει. Ίσως με αυτές τις αναφορές να προσπαθούν, στην πραγματικότητα, να συγκαλύψουν το γεγονός της εκστρατείας! Βρίσκονταν τότε στη επαρχία της Βακτριανής και ακολουθώντας πορεία παράλληλη με τον Ώξο ποταμό έφθασε στα όρια της ερήμου. Ουσιαστικά ακολούθησε την πορεία του Α΄ εκστρατευτικού σώματος του Διονύσου, ο οποίος είχε πρώτος πραγματοποιήσει μια ανάλογη εκστρατεία περίπου 2000 χρόνια πριν τον Μ. Αλέξανδρο. Πέρασε από τα ίδια δύσβατα μονοπάτια για να εισέλθει στην επαρχία Ξιν Γιάνγκ, στην οποία δεσπόζει η έρημος. Τις πληροφορίες για το γεγονός αυτό τις αντλούμε από κείμενα αρχαίων που κάνουν νύξεις για αυτά που συνέβησαν. Επίσης αναφορές για ανθρώπους με λευκά ή πυρόξανθα μαλλιά υπάρχουν και σε κάποιους κινέζικους μύθους. Και επειδή μιλάμε για μύθους, ο μύθος πάντα κρύβει ψήγματα μιας αλήθειας πολύ παλιάς, οι αναφορές για τέτοιους ανθρώπους αφορούν αρχαιότατους χρόνους της κινέζικης ιστορίας και άρα ταιριάζουν χρονικά με την πραγματοποίηση της Διονυσιακής εκστρατείας.
Την απόδειξη ότι πραγματοποιήθηκε αυτή η εκστρατεία μας τη δίνουν σήμερα τα ευρήματα που έρχονται συνεχώς στο φως, από τις ανασκαφές που πραγματοποιούνται στην περιοχή. Οι ανασκαφικές αυτές προσπάθειες έχουν αποκαλύψει ερείπια ολόκληρων πόλεων, οι οποίες είναι χτισμένες με αρχαίο ελληνικό ρυμοτομικό σχέδιο. Υπάρχουν θεμέλια κτιρίων με αρχαιοελληνική κατασκευή, με εσωτερική αυλή και ιδιαίτερο χώρο για την κεντρική εστία της οικίας. Τα σημαντικότερα ευρήματα όμως δεν ήταν τα κτίρια, αλλά οι μούμιες που βρέθηκαν στους δεκάδες τάφους της περιοχής. Ήταν πάρα πολλές μούμιες ηλικίας χιλιετηρίδων, τέλεια διατηρημένες από την ξηρασία της ερήμου. Και το πιο παράδοξο…οι μούμιες δεν έμοιαζαν με κινέζους!
Τα μουμιοποιημένα σώματα ανήκαν σε ψηλούς, κοκκινομάλληδες και με ανοιχτόχρωμα μάτια. Προφανώς δεν ήταν κινέζοι οι νεκροί! Οι πιο παλιές ανάγονταν στον 19ο - 18ο αιώνα π.χ. και οι πιο πρόσφατες γύρω στον 4ο αιώνα π.χ.. Ανάμεσα στα σώματα βρίσκονταν και ένα μωρό, το οποίο στη θέση των ματιών του είχε γαλάζιες πέτρες και κάποιες γυναίκες που φορούσαν μυτερά καπέλα όπως οι Αμαζόνες. Ποιοι ήταν τελικά αυτοί οι άνθρωποι και πως διαβιούσαν σε μια τόσο άνυδρη περιοχή; Το δεύτερο ερώτημα απαντάτε με βάση γεωλογικές παρατηρήσεις, οι οποίες εξηγούν την πιθανότητα η έρημος να ήταν κάποτε εύφορη κοιλάδα, λόγω της υψομετρικής διαφοράς από το επίπεδο της θάλασσας. Οι άνθρωποι όμως;
Τα πορίσματα των ερευνών του DNA απέδειξαν ότι οι μούμιες δεν ανήκουν σε κινέζους ή σε κάποιον άλλο λαό της περιοχής ( όπως οι Ουιγούροι Τούρκοι). Έδειξαν ότι προέρχονται από ανθρώπους της αρχαίας Σκυθίας ή της Ανατολικής Μεσογείου.
Όμως εδώ υπάρχει και ένα άλλο στοιχείο που καταδεικνύει την ελληνικότητα των ευρημάτων(αποκλείοντας με αυτόν τον τρόπο Σκύθες και άλλους λαούς της Α. Μεσογείου) και άρα το πέρασμα του Μ Αλεξάνδρου από εκεί. Οι αρχαιολόγοι αναφέρουν ότι σχέδια των ρούχων των νεκρών έχουν αρχαιοελληνικά μοτίβα. Ιδιαίτερα ένα εγχάρακτο σύμβολο σε ένα τάφο, είναι το αρχαιοελληνικό σύμβολο της σβάστικας. Μήπως είναι αλήθεια το πέρασμα των Ελλήνων από εκείνη την περιοχή και αν ναι, τότε τι αναζητούσαν σε μια τέτοια έρημο; 


Μέρος Β᾽
Η ύπαρξη πόλεων με ελληνική αρχιτεκτονική και περισσότερο η ανακάλυψη των νεκρών με τα ελληνικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι δεν πέρασαν απλώς οι Έλληνες από εκεί, αλλά πραγματοποίησαν μόνιμη εγκατάσταση. Ποιος ο λόγος μιας τέτοιας πράξης σε εκείνη την περιοχή, αν δεν υπάρχει συγκεκριμένος σκοπός και συγκεκριμένος ρόλος που θα πρέπει να παίξουν αυτοί που θα εγκαθίσταντο εκεί; Μήπως τελικά οι πόλεις αυτές ήταν φρούρια και φυλάκια και οι άνθρωποι φύλακες κάποιου μυστικού. Ποιο ήταν αυτό το μυστικό που οδήγησε τον Μεγάλο Στρατηλάτη να πραγματοποιήσει αυτό το σκέλος της εκστρατείας του; Τα ερωτήματα αυτά μας οδηγούν πίσω στην σχολή της Μιέζας και τις διδασκαλίες του Αριστοτέλη προς τον διάσημο μαθητή του! Αναρωτιέμαι τι ακριβώς πληροφορίες του μετέφερε για τις παλιές εκστρατείες των Ελλήνων και το τι έψαχνε τότε ο Διόνυσος. Τι του είπε για τα μυστικά που έκρυβε η έρημος και ποιες οδηγίες του έδωσε για να φτάσει εκεί. Επίσης πρέπει να του έδωσε οδηγίες για το τι έπρεπε να κάνει όταν θα έφτανε εκεί και αυτό εξηγείται εύκολα με την ύπαρξη των πόλεων-φυλακίων.
Είναι σίγουρο ότι του ανέφερε για την εκστρατεία του Διονύσου και του πρότεινε αυτή τη διαδρομή ως πιο ασφαλή για να προσεγγίσει την έρημο. Η εκστρατεία του Διονύσου μπορεί να αποδειχθεί( σε πείσμα όσων μελετητών τη θεωρούν φαντασίας γέννημα) από την ύπαρξη νεκρών με ηλικία σχεδόν 4000 χρόνων, ανάμεσα στις μούμιες που ανακαλύφθηκαν στην Τάκλα Μακάν. Η ηλικία τους πλησιάζει αυτή της χρονολογίας που αναφέρεται από την αρχαία γραμματεία ως η δόκιμη για την εκστρατεία του Διονύσου. Οπότε ένα πρώτο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί από τα παραπάνω στοιχεία, είναι ότι ο Μ. Αλέξανδρος επιχείρησε αυτό το κομμάτι της εκστρατείας του για να επιθεωρήσει τα έργα που άφησε ο Διόνυσος και να τα ενισχύσει με δικά του όπου υπήρχε ανάγκη.
Το πιο δύσκολο σημείο είναι ο εντοπισμός της αιτίας για την δημιουργία αυτών των έργων. Ποια ανάγκη οδήγησε να χτιστούν πόλεις στη μέση της ερήμου και να επανδρωθούν από ικανό προσωπικό, έτοιμο να δώσει μάχες! Θα είναι δύσκολο να μάθουμε τι ακριβώς προστάτευαν αυτοί οι φύλακες ή τι ακριβώς εμπόδιζαν να διαφύγει από αυτή την περιοχή. Είναι λογικό να σκεφτεί κάποιος ότι μια τόσο σκληρή περιοχή, στην οποία φτιάχνει κάποιος φυλάκια-φρούρια, παίζει το ρόλο ενός τύπου φυλακής και έχει μέσα της πολύ ιδιαίτερους/επικίνδυνους κρατούμενους. Τι όμως έκρυβε μέσα της αυτή η φυλακή της ερήμου; Εμείς μπορεί ποτέ να μην το μάθουμε με βεβαιότητα, αλλά ο Αριστοτέλης το είχε πει σίγουρα στον Μ. Αλέξανδρο και αυτό του έδωσε την καταπληκτική ορμή που επέδειξε κατά την διάρκεια της εκστρατείας του.
Γίνεται φανερό, λοιπόν, ότι η έρημος Τάκλα Μακάν κρύβει πολλά και επικίνδυνα μυστικά! Τα στοιχεία που έρχονται στο φως αποκαλύπτουν ιστορικά γεγονότα που φαίνονται ικανά να ανατρέψουν θεμελιωμένες θέσεις για την ιστορία της περιοχής και ίσως την παγκόσμια ιστορία! Εκστρατείες και εγκαταστάσεις πληθυσμών σε εποχές παλαιότερες από ότι πιστεύονταν μέχρι τώρα και οι οποίες έγιναν από λαούς με υψηλό πνευματικό επίπεδο. Λαούς που δεν είχαν σχέση στην εμφάνιση με τους ιθαγενείς και ούτε στα ήθη και έθιμα τους! Και τέλος κεντρικό σημείο σε όλα αυτά είναι οι Έλληνες και οι ενέργειες τους, με αρχηγό τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Διόνυσο!
…Το τρίτο μέρος μάλλον θα το γράψουμε εμείς.

Δεν πληρώνουμε χαράτσι στην Εθνική Οδό - τμήμα 2ο

Δεν πληρώνουμε χαράτσι στην Εθνική Οδό - τμήμα 1ο -ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ



ΦΡΕΣΚΟ ΠΡΑΓΜΑ ΕΔΩ,,,,,,,,

Greece from high above-Η Ελλάδα από ψηλά